Na kilka tygodni przed rozpoczęciem sezonu triathlonowego, warto zapoznać się z tym, o czym marzy część triathlonistów – Ironman na Hawajach i odpowiedź na pytanie, jak się tam dostać? Ironman przypomniał w kilku punktach, w jaki sposób można w tym roku znaleźć się w Kona. To właśnie tam, na Big Island w 1989 roku, Dave Scott i Mark Allen walczyli łeb w łeb, tocząc kultową „Irona War”. To właśnie tam legenda Ironmana, Paula Newby-Fraser, zdobyła osiem historycznych zwycięstw.
1. Standardowe kwalifikacje
Michał Podsiadłowski na mecie Ironman Hawaii. Rok 2015.
Każdego roku, zawodnicy grup wiekowych rywalizują w wyścigach na całym świecie. Ta droga jest najtrudniejsza. Musisz być po prostu piekielnie dobry w swojej kategorii wiekowej, żeby dostać się na Mistrzostwa Świata Ironman Hawaii. Na całym świecie jest 39 imprez rangi Ironman, w których możesz zdobyć przepustkę do Kona. Na każdej z nich, w każdej kategorii wiekowiej jest średnio od 1 do 10 slotów. Rozdział i liczba slotów zależy od wielkości imprezy, licencji, którą udało się wynegocjować organizatorom, a przydział konkretnej liczby slotów na kategorię wiekową zależy od liczebności grupy wiekowej. Najliczniejsze kategorie wiekowe (30-34, 35-39, 40-44) otrzymują najwięcej, średnio od 6 do 10 slotów.
2. Dodatkowe przepustki
W tym roku IRONMAN przeznaczył dodatkowe sloty do Kona, przydzielając je do kilku wyjątkowych imprez: ostatni kwalifikacyjny wyścig na 2016 rok IRONMAN Coeur d’Alene, który odbędzie się 21 sierpnia. Organizatorzy rozdzielą tam aż 65 przepustek!!! Zwykle średnio przyznaje się na imprezę około 35. Taka wyjątkowa sytuacja dotyczy również Ironmana w Szwajcarii, a związane jest to z uczczeniem 20-lecia Ironmana w tym kraju. Zawody odbędą się 24 lipca w Zurichu.
3. Loteria IRONMAN Kona dla Fundacji Ironman
Zasady są proste. Od wczoraj można zapisać się na loterię. Do wygrania 10 slotów. Zapisując się, musisz wpłacić mimimum $50, maksium $500 na Fundację Ironman. Losowanie zakończy się w piątek 15 kwietnia, a 18 kwietnia dowiemy się, kto miał szczęście i znalazł się wśród 10 osób, które wylosowały slota. Chcesz się zapisać na losowanie? Tutaj jest link: Loteria Ironman
4. Licytacja
Przepustkę można również kupić na licytacji. Począwszy od 18 kwietnia, przez pięć tygodni, w każdym tygodniu będzie licytowana jedna przepustka w serwisie eBay. Pierwsze cztery sloty trafiają do Fundacji Ironman. Jest to jednak rozrywka dla bogatych, bo mimimalna cena otwarcia aukcji to 10.000 dolarów. Pocieszeniem jest fakt, że zwycięzca może odliczyć 100% od podatku. Piątka przepustka będzie licytowana na rzecz „Women for Tri” wspierającej kobiety startujące w triathlonie. Cena wyjściowa do licytacji tego slota to 25.000 dolarów.
5. Przepustka w ramach „Women for Tri”
Nie ma jeszcze szczegółów tej formy przyznania slota, ale na pewno trafi on do kobiety, która swoją działalnością w triathlonie motywuje, wspiera i pomaga innym kobietom na drodze realizacji sportowych marzeń związanych z triathlonem – i to jest pierwszy warunek. Ale jest jeszcze drugi, który musi być spełniony jednocześnie. Wpłata lub zebranie…25.000 dolarów na organizację „Women for Tri”. Ta forma przyznania slota będzie rozpatrywana po złożeniu stosownej aplikacji.
6. Program lojalnościowy
IRONMAN Legacy Program – nagradzanie przepustką najbardziej lojalnych zawodników, którzy startowali w zawodach odpowiednio często. Na przepustkę mogą liczyć osoby, które:
a) ukończyły minimum 12 wyścigów na dystansie Ironman
b) nie startowały nigdy w Ironman World Championship
c) ukończyły co najmniej jeden wyścig Ironman w każdym z sezonów 2014 i 2015
d) są zarejestrowane na zawody Ironman w sezonie 2016.
W tym roku w tej formie przyznawania slotów BYŁO 125 miejsc. Pełną listę zwycięzców można poznać TUTAJ.
No to…POWODZENIA 😉
@Paweł Kuratczyk
Paweł, choć triathlon pochłonął mnie w całości to Kona i jej magia jest tylko dla triathlonistów. W świadomości ludzi spoza branży impreza nie istnieje. My jeszcze czasami musimy tłumaczyć, że triathlon to nie sport zimy z nartami i strzelaniem 🙂 O TdF słyszał każdy, nawet dzieciak co jeszcze z kijkiem trzymanym przez ojca jeździ na rowerze. 🙂
Czasy osiagane w Kona nie sa super czasami , akualny record trasy to 8:03:56 ( Craig Alexander 2011) i 8:52:14 (Mirinda Carfrae 2013) natomiast lista tych ktorzy zlamali 8h w innych imprezach zawiera 49 zawodnikow od A Raelerta (7:41:33) do
J Cunnama (7:59:59)
Lista zawodniczek , ktore zeszly ponizej 9h zawiera 132 nazwiska z Chrissie Wellington (8:18:13) na pierwszym miejscu .
Moim zdaniem aby poczuc i zrozumiec magie Kony , te niesamowita atmosfera w tygodniu przed zawodami , trzeba tam po prostu byc i to przezyc . Magie , ktora to my zawodnicy zawozimy tam po kawalku z tak wielu zakatkow swiata , magie ktora powoduje , ze tak bardzo chce sie tam wracac rok po roku wracac . Aloha !
@KAMACI
Swoim komentarzem chciałem jedynie uzupełnić wachlarz możliwości trafienia na tą imprezę. „Prawdziwi triathloniści” było raczej formą gloryfikacji osób, które są w stanie przejść przez sito kwalfikacji PRO.
Off topic
Bez urazy, ale nie zgadzam się też z całą Twoją argumentacją. Czy np Tour de France to impreza bez klimatu, bo startują w niej tylko prosi? (wiem, że amatorzy też mają swój) Podobnie wszelkie inne zawody rangi MŚ czy nawet IO. Po ostatnich Hawajach nie mniej od Frodo mówiło się o Raelertcie. Kolejny sprawa to Iron War. Nie jeden zwycięzca z wyręconym czasem, tylko walka dwóch mistrzów.
Oddzielną rzecza jest przekraczanie mety na kolanach, w ostanich sekundach limitu, po przeszczepie itp. To już bardziej reality show niż sport. Nie dlatego, że ci ludzie są wolniejsi tylko dlatego, że tego chce machina WTC i takią dorabia narrację. Historie amatorów to taka pozytywna propaganda, która mówi „oni dali radę a Ty nie dasz?” To działa świetnie! 😉
@Paweł Kuratczyk
Gdyby tylko prawdziwi triathloniści jak ich nazwałeś startowali na Hawajach to ranga tej imprezy, kultowość, klimat byłby żaden. Bo były to wyścig około 200 osób zakończony po 10 godzinach. Magię Kona tworzą dwie rzeczy, pierwsza to super wykręcony czas zwycięzcy, to zawsze robi wrażenie, czyli pełen dystans w ok. 8h (o drugim i kolejnym czasie nikt nie wspomina), oraz niesamowite historie amatorów którzy tam startują, finisze przed północą, mety osiągane na kolanach. Czy ktoś wspomina tych pozostałych 99 prosów, którzy wystartowali? Nikt, jest mistrz i ciekawe historie z trasy amatorów.
Zgadza się! Ale to jest osobna klasyfikacja – dla PRO 🙂 tutaj tylko dla grup wiekowych.
Jeszcze jest taka dla prawdziwych triathlonistów, którą na Hawaje pojechał np Marek Jaskółka 😉