W węgierskim języku występuje słowo kocs, które oznacza rodzaj powozu, w którym z tyłu siedzi woźnica (coach). Coaching to natomiast jazda tym powozem. Dawno temu u angielskich trenerów zauważono dziwne zachowania, zamiast trenować ze swoimi zawodnikami, zaczęli z nimi rozmawiać o tym, jak grają. Stwierdzono wówczas, że dzięki tym rozmowom zawodnicy podnoszą swoje umiejętności i wyniki. Trenerzy potrafili dzięki rozmowie przenieść zawodnika z poziomu podstawowego do poziomu bardziej zaawansowanego. Zauważono więc analogię trenerów do coachów – przewoźników oraz zaczęto nazywać ich coachami, a ich pracę – coachingiem. Stosując metaforę: coach – przewoźnik siedzi z tyłu powozu za pasażerem (zawodnikiem), pomaga mu prowadzić jego pojazd (coaching), by dotarł do swego celu.
Obecnie często zawodnicy (zawodowcy i amatorzy) oraz trenerzy zastanawiają się, co może stać na przeszkodzie do wygrania zawodów, lub osiągnięcia najlepszych dla siebie wyników. Bywa, że za niemożliwością uzyskania najwyższej dyspozycji – stoi brak umiejętności zsynchronizowania swoich celów, możliwości psychicznych oraz fizycznych, motywacji oraz wiary w sukces. Coaching stanowi narzędzie, które to ułatwia. Coach sportowy nie prowadzi zawodnika za rękę, on pomaga mu tylko nie zabłądzić i daje dobre rady, by ten mógł osiągnąć swój cel. Coach prowadzi swojego klienta za pomocą pytań, które mają u niego wywołać refleksję, zastanowienie lub przemyślenie zmierzające do wyeliminowania trudności, których zawodnik często nie jest świadomy, a które obniżają jego efektywność (fizyczna lub psychiczną) i nie pozwalają osiągnięcie celu.
Podstawowy model coachingu składa się z kilku etapów min:
1. Ustalenie celów.
2. Określenie zasobów (fizycznych i psychicznych).
3. Wykorzystanie wszystkich dostępnych zasobów do osiągnięcia celów.
Zapewne każdy z Was przynajmniej raz w życiu stosował techniki coachingu lub był poddawany coachingowi. W związku z tym proponujemy Wam (zarówno trenerom jak i zawodnikom) zapoznanie się z zasadami coachingu, które pomogą Wam w realizacji celów sportowych, zawodowych bądź osobistych, w oparciu o indywidualne zasoby. W dziale psychologia będziemy publikować materiały na ten właśnie temat.
Ciekawy artykuł, który nakreśla w skrócie niezwykle trafnie idę samego coachingu. Chociaż stwierdzenie iż, coach sportowy pomaga zawodnikowi nie zbłądzić uważam za nie trafione.
Odnosząc to do codziennej praktyki sportowcy którzy się do mnie zgłaszają to właśnie osoby które zatraciły ścieżkę rozwoju popadając niejako w konflikt wewnętrzny zatytułowany ” im bardziej chce tym moje wynik są gorsze”. Niejednokrotnie skupiając się na intensywniejszych treningach np. motorycznych zatracając fan i przyjemność jak i swoje wewnętrzne JA .
Niewielu zawodników zdaje sobie sprawę iż tego typu postawa tylko zwiększa poziom wewnętrznego stresu który jak wiadomo uniemożliwia optymalne funkcjonowanie naszego umysłu. Dlatego warto zastanowić się nad poniższą oczywistością .
Ciało nie może funkcjonować bez mózgu ani mózg nie może istnieć bez ciała. Dlatego tak niezwykle ważne jest by trenować nie tylko ciało ale również i umysł. Nie wiem czy wiesz iż Twój umysł odbiera i przetwarza jednocześnie 6 bilionów informacji płynących z i do Twojego ciała. Tak wiec już znasz odpowiedź dlaczego np. nieoptymalnie układałeś rękę w decydującym momencie tak to właśnie Twój umysł błędnie zinterpretował informacje płynące z Twoich zmysłów czy ciała wysyłając zarazem niewłaściwe informacje do mięśni Twojej ręki .
Przygotowanie psychiczne powinno iść równolegle z przygotowaniem fizycznym. Jeżeli któraś ze stron zostanie zaniedbana to tym samym spada szansa na osiągnięcie najlepszego wyniku.
Co z tego, że zawodnik spędza setki godzin na budowaniu swojej formy fizycznej, a nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami i myślami. Jeżeli odczuwa przed startem jakikolwiek stres, napięcie, niepewność, obawy lub niską samoocenę to tym samym obniża swoją siłę fizyczną. Tym samym przegrywa zanim jeszcze rozpocznie rywalizację podczas zawodów.
Trening mentalny przez niektórych zawodników jest postrzegany jako piąte koło u wozu, a w rzeczywistości jest to klucz do pełnego wykorzystania swoich zdolności fizycznych i psychicznych.