Chociaż konferencja prasowa przed Mistrzostwami Świata IRONMAN 70.3 w Utah okazała się wyjątkowo krótka to padło na niej kilka ciekawych deklaracji. O czym, na chwilę przed startem myślą zwodnicy PRO?
ZOBACZ TEŻ: Kona to za mało? Plan Norwegów na IRONMAN-a poniżej 7:30
Brak zainteresowania
Po zaplanowanym 30-sto minutowym panelu pytań, prowadzonym przez komentatora IRONMAN Paula Kaye, kolejne 30 minut przeznaczone było na pytania od prasy. Gdy dziennikarze dostali swoją okazję na rozmowę z PRO, zapadła niezręczna cisza. Padło tylko jedno pytanie ze strony Boba Babitta.
Internauci, oglądający konferencję wyrazili swoje niezadowolenie komentując transmisję.
– Dziennikarze powinni się wstydzić. Mają przed sobą najlepszych sportowców na świecie i nie zadają pytań?! – brzmiały komentarze na YouTube.
Paula Findlay, Kanada
– W 2018 roku wygrałam tutaj [w St. George] jeden z z moich pierwszych wyścigów na dystansie 70.3. Teraz czuję, że jestem zupełnie innym sportowcem, ale zawsze to wspaniałe uczucie wrócić tutaj. Od tego czasu byłam tu cztery lub pięć razy, więc jestem zaznajomiona z trasą. Myślę, że większość kobiet, biorących udział w wyścigu też ukończyły ją już wcześniej. Oczywiście, znajomość trasy to rodzaj przewagi. Fajnie wróć na trasę, którą zna się bardzo dobrze.
Flora Duffy, Bermudy
– Tak wiele wydarzyło się od stycznia 2020 r. [wyścig w RPA 70,3]. To właściwie jedyne 70.3, które zrobiłam. Próbowałam robić inne i myślę, że wszyscy znają te historie z wyścigów [… ] Nie wiem, jak udało mi się złapać Emmę [Pallant-Browne] w RPA – myślę, że obie skończyłyśmy ten wyścig i pomyślałyśmy: „Co się stało?” Ale wygrałam i jeśli będę mogła tak pobiec w piątek, będę bardzo szczęśliwa.
ZOBACZ TEŻ: Flora Duffy: „W roku olimpijskim byłam o krok od przetrenowania. Po sukcesie nie potrafiłam się zatrzymać”
Holly Lawrence, Wielka Brytania
– Zawsze staram się budować formę na mistrzostwa świata 70.3, zawsze chcę dawać swoje najmocniejsze występy w tym czasie. W tym roku wyścig jest trochę później niż zwykle, ale myślę, że mi też [przygotowania] zajęły więcej czasu.
Emma Pallant-Browne, Wielka Brytania
– Zawsze czuliśmy, że osiągałam szczyt formy w połowie sezonu. Więc spróbowałam czegoś innego. Przez dwa miesiące się nie ścigałam. Teraz wchodzę w ten wyścig, zaczynając od nowa i mam nadzieję, że będę miał dobry występ.
Wyświetl ten post na Instagramie
Taylor Knibb, USA
– Ubiegłoroczny wyścig z Lucy [Charles-Barclay] był zupełnie innym wyścigiem. Wszystko może się zdarzyć. W stawce jest wiele nowych silnych kobiet, których nie było w zeszłym roku. Jestem wdzięczna, że mogę ścigać się w Stanach Zjednoczonych.
Lucy Charles-Barclay, Wielka Brytania
– To był zupełnie inny rok. To będzie dopiero mój czwarty wyścig w roku. Normalnie miałabym za sobą już dużo więcej występów. Wiedzieliśmy, że będę się tu ścigać po Konie. Musiałam ukończyć wyścig tam, zostawić go za sobą i wtedy w pełni skupić się na tym wyścigu [w St. George]. Czuję, że udało się to osiągnąć mentalnie. Moje ciało też wydaje się zregenerowane i jest całkiem świeże.
Frederic Funk, Niemcy
– Jestem głody wyścigu, bo mam sobie coś do udowodnienia. To naprawdę trudna trasa rowerowa, zwłaszcza druga połowa. Masz ten punkt, kiedy wszyscy się męczą […] Myślę, że trasa działa na moją korzyść. Myślę, że mogę coś zmienić.
Kristian Blummenfelt, Norwegia
– Myślę, że trzy tygodnie pomiędzy pełnym dystansem i połówką powinny być wystarczające. Znowu się szykuję i czuję się ostry. Jestem podekscytowany kolejnym wyścigiem.
ZOBACZ TEŻ: Liczby nie kłamią: w tej rywalizacji Iden góruje nad Blummenfeltem
Eric Lagerstrom, USA
– Naprawdę ekscytuję się wyścigami. Na wyścig w Santa Cruz pojechałem swoim vanem, spałem w nim, ścigałem się i wygrałem. Brzmiało to jak ta naprawdę wielka, epicka przygoda i to mnie ekscytuje. Tak jak ten wyścig […] Uzyskanie dużego wyniku tutaj to naprawdę fajne przypieczętowanie. To będzie niesamowite. Wszyscy tutaj są tacy niesamowici.
Miki Taagholt, Dania
– Zdecydowanie miałem tutaj swój przełomowy wyścig w zeszłym roku, a powrót jest niesamowity. Mam tak wiele niesamowitych wspomnień z zeszłego roku. Uwielbiam trasę, uwielbiam atmosferę, uwielbiam miasto, uwielbiam wsparcie. Czuję je, kiedy chodzę po mieście.
Sam Long, USA
– To nie jest tak, że muszę tu wgrać, bo nie było mnie w Konie. Patrzyłem na cały sezon i przez cały sezon wybrałem wiele wyścigów, a Kona nie była moim powołaniem w tym roku. To jest ważne. Ale za każdym razem, gdy zaczynasz wyścig, jest to ważne, a każde mistrzostwo świata jest bardzo ważne.
Wyświetl ten post na Instagramie
Gustav Iden, Norwegia
– Mając moje dwa tytuły na dystansach 70.3 – to dobra kariera jak dotąd. Dodając do tego Konę, czuję się usatysfakcjonowany, ale też w pewnym sensie pusty, po tak wielkim zwycięstwie. Więc to nie jest tak, że wchodzę w ten wyścig tak, jak to robiłem wcześniej, kiedy wiedziałem, że moja kariera naprawdę zależy od wygrania tego wyścigu. W poprzednich latach czułem, że muszę udowodnić swoją karierę, dla moich sponsorów i dla wszystkich, ale teraz świetnie spisałem się w Konie. Czuję, że ciężko jest iść na ten wyścig głodny, ale dam z siebie wszystko podczas występu.
Całą konferencję możecie zobaczyć na kanale IRONMAN Triathlon.
ZOBACZ TEŻ: Dwukrotny MŚ: “Gustav Iden wygrałby Konę też bez tych specjalnych butów”
