Triada sportsmenek to zaburzenia u kobiet i młodych dziewczyn objawiające się zanikiem menstruacji, obniżeniem gęstości kości oraz brakiem energii. Objawy te często występują u młodych dziewczyn intensywnie uprawiających sport ale również u amatorek w późniejszym wieku. Zdiagnozowanie i leczenie jest wymagające i wymaga często zaangażowania lekarza, trenera i członków rodziny. Z reguły nie stosuje się żadnych leków, choć jest to kwestia wciąż dyskusyjna. Miesiączki oraz zagęszczenie kości powinno w naturalny sposób powrócić po zmniejszeniu obciążenia treningowego, większej podaży kalorii (składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach), suplementacji witaminą D i wapniem.
Intensywne uprawianie sportu powoduje duże zużycie energii. Triada atletki może mieć podłoże w braku wiedzy na temat zdrowego i adekwatnego do wysiłku odżywiania. Brak apetytu, anemia czy bulimia są również potencjalnym zagrożeniem. Presja aby mieć jak najniższą wagę lub mieszczenie się w kategorii wagowej wymuszają na zawodniczkach zbyt restrykcyjną dietę.
Przyjmuje się, że zanik menstruacji na minimum 3 miesiące jest objawem triady. Jeśli mówimy o młodych dziewczynach uprawiających sport to tutaj niepokojącym faktem może być brak rozpoczęcia pierwszego cyklu miesiączkowego po 15 roku życia lub w ciągu 5 lat od początku dojrzewania płciowego.
Jakie konsekwencje niosą za sobą powyższe objawy?
Dysfunkcja miesiączkowa prowadzi do bezpłodności. Niski poziom estrogenu może powodować chorobę sercowo-naczyniową. Kobiety ze zdiagnozowaną triadą mają niższą odporność organizmu. W związku z niską gęstością kości występują złamania przeciążeniowe. Postępująca demineralizacja kości jest przyczyną osteopenii oraz osteoporozy. Zmniejszenie podaży energii może również mieć poważne konsekwencje. Niedobór makroelementów, szczególnie niezbędnych aminokwasów i kwasów tłuszczowych, może być szkodliwy dla zdolności organizmu do budowy kości i utrzymania masy mięśniowej. Wtedy znacznie wolniej przebiega naprawa uszkodzonych tkanek i regeneracji po kontuzji. Triada sportsmenek ma również konsekwencje na tle psychicznym. Mogą to być: depresja, niskie poczucie własnej wartości oraz różne zaburzenia lękowe.
