Dwa Lidzbarki – jeden triathlon.

 Obudziło mnie furkotanie helikoptera. Zanurzony w półśnie próbowałem łączyć wątki. Paparazzi? – ale kogo by tu szukali na tym pustkowiu? Rosjanie przedarli się przez Przesmyk Suwalski ? A może nasze Służby? Każdy wariant miał jakieś uzasadnienie.

Kilka lat temu w ruinach pobliskiej stodoły, którą dostałem w spadku po wujku Pegeerze, Straż Graniczna natrafiła na kryjówkę Tamilów. Przycupneli tam przed dalszą wędrówką na zachód. No i zrobiła się mała, lokalna chryja.

Helikopter odfurkotał a ja połączyłem go z  73 edycja Rajdu Polski.

Po Monte Carlo i Sardynii, w poszukiwaniu jeszcze bardziej prestiżowych i malowniczych terenów kierowcy postanowili pościgać się wokół gospodarstwa braci K. I wszystko byłoby pięknie i sympatycznie, gdyby nie to, że trasa rajdu odcięła mnie od asfaltu. A ja dzień później miałem stanąć na starcie w Lidzbarku.

Po śniadaniu bezalkoholowym potruchtałem do zagrody braci K. Z ławeczki pod poniemieckim kasztanowcem widzieliśmy tumany kurzu, przez które nic nie było widać. Poza tym bracia K. jako dawni, ale już nie praktykujący kłusownicy  (co podkreślam z całą mocą na użytek służb wszelakich), mogli podpowiedzieć, jak się wydostać z naszego matecznika.

Bracia K.to typy zmyślne, przedsiębiorcze, życzliwe i innowacyjne. Są niewysychającym źródłem miejscowych anegdot i przypowiastek. Dla ilustracji przytoczę jedną.

Mroźna zima, przed wstąpieniem Polski do UE. W nocy temperatura spadają w okolice -30 Celsjusza. Odwiedzam zagrodę w celach aprowizacyjnych. Ze starszym bratem idę do obory. Wnętrze przytulne, ciepłe i ryczące. Ostatni raz wapnowane przez przedostatniego właściciela, tuż przed ucieczką przed Rosjanami w 1944 roku. Na jednej ze ścian biała, duża plama w kształcie Batmana lub kondora ze złamanym skrzydłem. Pytam, skąd się to wzięło. Dialog cytuję z pamięci, pomijając słowa niecenzuralne.

Starszy brat K.: – „Poidła w nocy zamarzali i kciałem je odmrozić na zasadzie grzałki’

Ja:        – ?

Starszy brat K.: – „No wziunem i owinułem zamarzłe rury drutem, podłączyłem do prądu i na zasadzie grzałki lód miał się roztopić’

Ja:        – „No i….?’

Starszy brat K. : -„Iiiii, Stasiek (Młodszy z braci K.) wlazł do obory, złapał za rurę i go grzmotło na ścianę. Przeleciał dobre 3 metrów. Dobrze, że miał kufaję. No i dwie krowy prąd zabił’

No, ale kto powiedział, że innowacyjność jest bezpieczna.

Potem weszliśmy do Unii, chociaż nie wszyscy w tym samym momencie. Teraz obora braci K. lśni czystością, jak za Niemca.

Kiedy zadałem wujowi Googlowi pytanie o trasę do Lidzbarka, okazało się, że Lidzbarki są co najmniej dwa. Trochę mnie to bogactwo zaskoczyło. Jeden Welski – drugi Warmiński. I tu jezioro – i tam woda. W tamtym zamek biskupi  – a tu patronem jest Św. Wojciech. W końcu wybrałem Leutenburg ponad  Heilsberg. Czyli Welski.

Po odebraniu pakietu, a przed odprawą przespacerowałem się do strefy zmian. Spacer uwznioślały rzeźby strategicznie umieszczone w parku. W sposób syntetyczny pokazywały historię i dokonania regionu. Był Jagiełło, Konopnicka i Rybak duszący w swych objęciach leszcza. Uznałem to za dobrą wróżbę.

Na plaży było jeszcze sporo ludzi, choć organizatorzy przezornie ukryli słońce za chmurami dając im znak do odwrotu. Teraz na plaży mieli rządzić triatlonerzy i triatlonerki.

Na molo przygrywał powiększony oktet dęty.

Na mój widok pociągnęli „Szła dzieweczka do laseczka’. Kiedy doszedłem do nich, byli w połowie utworu. Pomyślałem – poczekam i następny utwór nagram od początku. Ale jak często bywa w życiu, drugiej okazji nie było. Pojawił się za to szkwał. Zrywał plażowiczom czapeczki a koce i materace zamieniał w latające dywany.

Nie zdążyłem przed ulewą uciec na odprawę.

Odprawa była poprowadzona w bardzo przyjaznej atmosferze. W powietrzu czuło się duże stężenie entuzjazmu przyprawionego szczyptą niewiedzy. Organizatorzy byli otwarci na sugestie uczestników co do wielu kwestii: godzin startu, otwarcia i zamknięcia strefy zmian, etc. Zmiany były wprowadzane na bieżąco i widoczne na  slajdach. Stanowisko usztywniło się jednak, kiedy ktoś zaproponował zwiększenie puli nagród, a ktoś inny oczekiwał  honorowego obywatelstwa Lidzbarka dla swojego trenera.

W pakiecie startowym był gustowny ręczniczek anonsowany z dużym wyprzedzeniem na FB. Na specjalne uznanie zasługuje jednak kunsztowna puszka z wodą, której do dziś nie udało mi się otworzyć. Wynalazcy zamknięcia radzę skontaktować się z producentami biustonoszy dla nastolatek. To może w dużym stopniu rozwiązać problem wczesnych, niepożądanych ciąż.

Nocna burza schłodziła powietrze, za to naniosła na trasę rowerową połamanych gałęzi, żwiru i martwe egzemplarze lokalnej fauny. Nieliczni martwili się o integralność swojego układu kostnego, a większa grupa martwiła się o swoje rowery. Zupełnie bezpodstawnie. Organizatorzy ze służbami miejskim wystartowali o 5-tej rano i zrobili dobrą robotę. Można się było ścigać.

Najtrudniejszym etapem zawodów był dystans między T1/T2 a trasami kolarską i biegową. Odcinek naprawdę selektywny, jedynie dla najtwardszych. Dobre ćwierć kilosa, ostro pod górę. Szczególnie wdrapanie się tam z rowerem przysparzało sporo emocji. Niektóre rowery rżały wystraszone jak pod szarżą pod Kircholmem. Ja sprawę rozwiązałem tw ten sposób, że w połowie podbiegu założyłem bazę przejściową. Pogadałem ze znajomym, przegryzłem ofiarowanego mi gofra (info dla zainteresowanych: trochę powideł i cukier puder). I ruszyłem na trasę.

Kilka spostrzeżeń podsumowujących.

Nowy cykl, ciekawa inicjatywa. Bardzo serdeczna atmosfera. Duże zaangażowanie lokalnych władz i biznesu. Polecam szczególnie początkującym. Jedna uwaga dla oficjeli – wyluzujcie trochę. Zostawcie te granatowe marynarki i krawaty w biurach i przyjdźcie w przyszłym roku na sportowo.

Ciekawym elementem było pokonanie dystansu ¼ przez Marka Pałysę z fundacji NEGU z córeczką Alą, która z godnością przyjmowała fanaberie dorosłych. Był to wstęp do pomysłu terapii dzieci niepełnosprawnych. Warto obserwować i wspierać tę ideę.

Wystartowałem na dystansie ¼, ale udało mi się ukończyć połówkę w przyzwoitym czasie 4:44h, o czym świadczy poniższe zdjęcie.