Na poczatek plywanie

Rozpoczynajace sie wyscigi WTS to znak ze powoli juz wiosna i sezon rusza pelna para. Czas wiec na kolejny ruch w kierunku mojego nowego celu. Mimo ze z calej trojki zajmuje najmniej czasu i zwykle odkladam na pozniej nadszedl czas zeby poprawic moje plywanie. Chociaz postep ostatnio sie dokonal musze troche przyspieszyc bo bez plywania o kwalifikacji moge zapomniec a nie jest to moja najlepsza dyscyplina.

Wczoraj wiec po dwu miesiecznym oczekiwaniu nadszedl czas zeby to ruszyc – spotkalem sie z Fiona w firmie Swim Smooth i poddalem moj dziki styl analizie. Mimo ze od kilku tygodni plywam z trenerem naszym klubowym ktory juz i tak wiele mi pomogl to nawet w malej grupie trenejro nigdy nie bedzie w stanie poswiecic mi tyle uwagi ile spotkanie 1 na 1 nie wspominajac o sprzecie jakim dysponuja zeby udowodnic mi jak jest zle :).

Nie mialem za bardzo pojecia czego sie spodziewac, spotkanie zaplanowane bylo na 1.5 godziny. Wiedzialem tylko ze spotykam sie z Fiona Ford, dziewczyna ktora po solidnym wypadku na rowerze nie tylko sie zrehabilitowala ale wrocila do scigania zeby rok temu zajac 3cie miejsce w swojej kat. na Hawajach no i ze w mailu napisala 'pamietaj tylko ze to nie jest nauka plywania, ja nie zajmuje sie poczatkujacymi’.

Po trzech latach zabawy w triathlon oczywiscie nie czuje sie jakbym zaczynal ale nie bardzo wiedzialem jak mam to rozumiec z ust osoby ktora plywa pelny dystans w godzine i niecale dwie minuty… Wszystkim jednak wyszlo to na dobre bo zmobilizowalo mnie to do ruszenia tylka na basen zeby nie narobic sobie obciachu podczas testu.

Jak to zwykle w zyciu bywa 90% naszych zmartwien dotyczy czegos co nigdy sie nie stanie, w rzeczywistosci Fiona okazala sie byc naprawde super sympatyczna osoba i profesjonalnym trenerem ktory naprawde wie co robi. Juz samo spotkanie z nia dalo mi wystarczajaco motywacji – musialem oczywiscie wypytac czy Kona faktycznie jest warta zachodu no i czy moj plan w ogole ma sens.

Najbardziej podobalo mi sie ze mimo naprawde niezlych wynikow ona dalej widzi to jako zabawe i jest niesamowcie skromna zachowujac przy tym pelen profesjonalizm, tego przede wszystkim chcialbym sie tej calej zabawie nauczyc. Nie o sensie istnienia przyjechalem tam jednak rozmawiac wiec szybko zostalem wrzucony do besno-biezni na rozgrzewke.

Zajelo chwile zeby pozbyc sie obaw ze albo potok wtopi mnie w sciane albo przywale rekami w metal z przodu ale generalnie musze stwierdzic ze bardzo fajna zabawka. Po rozgrzewce zaczelismy od wolnego tempa i stopniowo je zwiekszajac Fiona nagrala mnie roznymi katami zeby miec material do tlumaczenia.

Teretycznie moglbym to wszystko odtworzyc w basenie kombinujac z GoPro i pozniej klejac ze soba kilka filmikow na YouTube, ale praktycznie jak ze wszystkim- zabawki ktorymi Swim Smooth dysponuje pozwolily skupic sie na celu mojej wizyty a nie na wyciskaniu maximum mozliwosci z mojego laptopa.

Mogac wiec wyswietlic mnie na ekranie rownolegle z profesjonalnymi plywakmi ktorymi sie zajmuja (a portfolio maja naprawde niezle) i przesuwajac klatka po klatce, z pomoca kresek dowiedzialem sie co robie zle i jak to powinienem robic. Udalo nam sie okreslic iles podstawowych bledow i ustalic ich przyczyny.

Z ta wiedza teoretyczna znowu zostalem wrzucony do basenu, ale teraz po to zeby zrozumiec cwieczenia ktore maja mi pomoc pozbyc sie wiekszosci bledow oraz jakie 'zabawki’ moga mi w tym pomoc. Super sprawa w tej baseno-biezni bylo lustro na dole ktore dodatkowo mozna bylo sobie przesuwac, mimo ze momentami plakac sie chcialo patrzac jak kalecze poszczegolne zadania :).

Na koniec posluchalem o tym co powinienem robic, jak trenowac- dostalem plan treningowy na kolejne 12 tygodni, garsc porad dotyczacych plywania w triathlonie i wypalona plyte ze wszystkim o czym rozmawialismy plus nagranie calej naszej rozmowy i tego co dzialo sie na ekranie komputera. Jako wisienka na torcie znowu musialem sie zanuzyc i przeplynac taki sam odcinek jak na poczatku.

Juz po kilku prostych wskazowkach moja kadencja poprawila sie o 5 uderzen na minute na analogicznym dystanse takze nie moge sie doczekac az dzisiaj wskocze do basenu zeby to wszystko wyprobowac. Generalnie wyszlo na to ze moj dziki styl nie jest calkiem beznadziejny ale wiele elementow pochodzi ze slusznych zrodel ktore jednak nadaja sie dla plywakow krotko dystansowych a nie koniecznie dla triathlonistow.

Sporo teraz pracy przede mna ale obiecalem jej ogromne pudlo czekolady jesli uda mi sie poprawic swoj czas na poczatku czerwca w olimpijce. Jak to wyjdzie zobaczmy, najwazniejsze jednak ze sie dzieje- moje marzenie powoli zaczyna nabierac tempa i aktualnie jest na etapie kiedy jestem pelen zapalu i wiary w to ze sie uda, nastepny wiec ruch to rower :).