Paratriathloniści startujący na Igrzyskach Paraolimpijskich w Rio 2016 mają do pokonania w każdej kategorii dystans sprinterski, czyli 750 m pływania, 20 km jazdy na rowerze oraz 5 kilometrów biegu. Paratriathloniści są podzieleni na pięć kategorii, jednak tylko część z nich startuje w Rio. Mężczyźni startują w kategoriach PT1, PT2 i PT4, a kobiety w kategoriach PT2, PT4 oraz PT5.
Podział na kategorie
PT1 – osoby na wózkach inwalidzkich. Zawodnicy na trasie rowerowej muszą używać rowerów z napędem ręcznym tzw. handbike i znajdować się w pozycji leżącej. Natomiast na trasie biegowej zawodnicy poruszają się na sportowych wózkach inwalidzkich. Sportowcy z porównywalnymi ograniczeniami i upośledzeniem. Poprzez ocenę kwalifikacyjną zawodnicy nie mogą przekroczyć 640 punktów.
PT2 – Zarówno na rowerze jak i na biegu zawodnicy z brakiem kończyn mogą używać dozwolonych protez lub innych urządzeń wspomagających. Zawodnicy z porównywalnymi ograniczeniami i upośledzeniem. Poprzez ocenę kwalifikacyjną zawodnicy nie mogą przekroczyć 454,9 punktów.
PT3 – W części rowerowej i biegowej zawodnik może używać dozwolonych protez lub urządzeń wspomagających. Zawodnicy z porównywalnymi ograniczeniami i upośledzeniem. Poprzez ocenę kwalifikacyjną zawodnicy muszą się znaleźć się w przedziale 455,0 a 494,9 punktów.
PT4 – W części rowerowej i biegowej zawodnik może używać dozwolonych protez lub urządzeń wspomagających. Zawodnicy z porównywalnymi ograniczeniami i upośledzeniem. Poprzez ocenę kwalifikacyjną zawodnicy muszą się znaleźć się w przedziale 495,0 a 557,0 punktów.
PT5 – całkowite lub częściowe zaburzenia widzenia (B1, B2, B3). Kategoria B1 obejmuje sportowców, którzy są zupełnie niewidomi, od całkowitego braku postrzegania światła do lekkiego postrzegania światła, lecz bez możliwości odróżnienia kształtu dłoni na jakiejkolwiek odległości lub w którymkolwiek kierunku. Sportowcy niedowidzący B2-B3 są to zawodnicy z ostrością wzroku poniżej 6/60 lub polem widzenia mniejszym niż 20 stopni. Przewodnik tej samej narodowości i płci jest obowiązkowy przez cały wyścig. Na rowerze przewodnik z zawodnikiem jedą w tandemie.
Paratriathloniści wymagają specjalnej asysty podczas wyjścia z wody. Zawodnicy są podzieleni na dwa kolory czepków czerwone i żółte. Sportowcy w czerwonych czepkach wymagają wyciągnięcia z wody przez obsługę, natomiast zawodnicy w żółtych czepkach jedynie częściowego wsparcia. W paratriathlonie przed strefą T1 znajduje się podstrefa, w której zawodnicy PT2, PT3, PT4 mogą założyć protezę lub zawodnicy z PT1 mogą skorzystać z wózka inwalidzkiego.
Paratriathloniści w kategoriach PT2 – PT4 mogą używać standardowych rowerów szosowych z zatwierdzonymi adaptacjami, kategoria PT1 rower z napędem ręcznym oraz kategoria PT5 tendem.
Zawodnicy całkowicie niewidomi B1 w kategorii PT5 starują z przewagą 3’48” przed resztą grupy PT5.
