Wyjście australijskie to taki rodzaj wyjścia z wody podczas zawodów triathlonowych, po którym następuje bardzo szybki powrót do niej i kontynuacja pływania. Występuje wówczas, gdy trasa pływacka składa się z co najmniej dwóch pętli, rozdzielonych wyjściem na brzeg. Wykorzystuje się je także jako element treningu pływackiego w wodach otwartych.
Bieg na etapie pływackim?
Określenie wyjście australijskie odnosi się do pływania w wodach otwartych, w trakcie którego pokonywana jest trasa składająca się z wielu pętli. Zawodnik po przepłynięciu okrążenia, wychodzi z wody, przebiega krótki dystans po lądzie i ponownie wbiega do akwenu na kolejną rundę. Poszczególne pętle pływackie mogą mieć tą samą lub różną długość. W odniesieniu do wyznaczania odcinka biegowego nie obowiązują ścisłe reguły. Zazwyczaj jest niedługi, kilkumetrowy. Jego przebieg natomiast uzależniony jest od warunków terenowych i organizacyjnych. Wybieg może polegać na dobiegnięciu do znacznika i nawrocie wokół niego, biegu wzdłuż linii brzegowej między strefami „wyjścia” i „wejścia” do wody czy też przebiegnięciu przez półwysep dzielący akwen. Istotne jednak jest to, że dystans etapu pływackiego mierzony jest z wyłączeniem odcinka biegowego. Zatem dla zawodników skrupulatnie rejestrujących parametry aktywności, może to oznaczać dodatkowe „lapowania” okrążeń na zegarku sportowym.
Zawody triathlonowe z wyjściem australijskim
W programach zawodów triathlonowych, informację o występowaniu australijskiego wyjścia, często akcentuje się w charakterystyce trasy pływackiej. Zdarzają się jednak sytuacje, ze zdobycie tej wiedzy przed startem, wymaga samodzielnej, wnikliwej analizy zaplanowanej liczby pętli oraz mapy trasy. Przykładowo, organizator Mainova IRONMAN European Championship Frankfurt 2022, w opisie na stronie internetowej prezentującej mapę trasy pływackiej, wyraźnie zaznaczył, że krótkie „australijskie wyjście” oddziela dwie pętle.
W Polsce można doświadczyć takiego urozmaicenia trasy pływackiej między innymi na zawodach triathlonowych w Bydgoszczy – Borówno, gdzie dla dystansu ½ IM zaplanowane są dwie pętle, a dla pełnego IM aż cztery!
Przebieg trasy z australijskim wyjściem na zawodach triathlonowych jest bardzo widowiskowy i atrakcyjny dla widzów. Kibice zyskują bowiem dodatkowe miejsce, gdzie mogą podziwiać z bliska zmagania zawodników w piankach pływackich oraz dopingować ich.
Wybieg z wody na treningu
Wyjście australijskie jest częstym ćwiczeniem treningowym w wodach otwartych. Zawodnicy płyną wyznaczoną pętlę, następnie wybiegają z wody, pokonują dystans biegowy na brzegu i ponownie wbiegają do akwenu. Trener natomiast dopasowuje do założeń treningowych intensywność zadania, dystanse czy ilość powtórzeń. Podczas zajęć grupowych takie zadanie wykorzystuje się także jako symulację wyścigu.
Ten rodzaj treningu przygotowuje sportowców do startu w zawodach triathlonowych, na różnych typach trasy pływackiej. Umożliwia oswajanie się z wodami otwartymi, trenowanie kontroli nad reakcjami ciała na szybkie zmiany między pływaniem i bieganiem (reakcje takie jak zawroty głowy, zmiany tętna i oddechu, uczucie ciężkich i chwiejnych nóg).
Australijczycy jako pierwsi wprowadzili takie połączenie i co ciekawe, oni także zapoczątkowali wykorzystywanie treningu interwałowego w pływaniu.
