W 2021 roku Amerykańska Akademia Pediatrii ogłosiła, że stan zdrowia psychicznego dzieci należy uznać za wyjątkowo zły. Terapią może okazać się triathlon.
ZOBACZ TEŻ: Daniela Ryf: „Kryzys uratował moją karierę”
Chociaż temat COVID-19 zniknął z pierwszych stron gazet, to szybki powrót do normalności nie jest tak oczywisty, jakby mogło się wydawać. Eksperci jednoznacznie wskazują, że skutki światowej pandemii potęgowane przez czynniki takie jak międzynarodowe konflikty, uzależnienie od technologii i internetu oraz presja otoczenia, wpływają na nieustanne pogarszanie się kondycji psychicznej dzieci.
Życiowy sport
Z pomocą ma przyjść aktywność fizyczna. Jak wskazuje dr Christine Crawford, zastępca dyrektora medycznego National Alliance for Mental Illness, sport skutecznie zmniejsza poziom kortyzolu, potocznie nazywanego hormonem stresu. Ćwiczenia uruchamiają tzw. dobre neuroprzekaźniki, które pomagają poprawić nastrój dziecka. Zdaniem trenerów triathlonu to właśnie ta dyscyplina ma okazać się wyjątkowo skuteczna w walce z kryzysem zdrowia psychicznego.
Jak twierdzi Dana Debardelaben, trenerka oraz dyrektorka w Omni Kids Tri w Birmingham w stanie Alabama, triathlon uczy wszystkich umiejętności potrzebnych w dorosłym życiu. Debardelaben podkreśla, że poprzez uczestnictwo w treningach oraz zawodach triathlonowych dzieci uczą się, że wielu rzeczy nie mogą kontrolować i pozostają na nie bez wpływu, ale mogą sobie poradzić z tym, co już mają. Tylko dlatego, że pływanie idzie źle lub coś psuje się na rowerze, nie oznacza, że bieg również nie wyjdzie. Każdy nowy etap triathlonu pozwala na poznanie własnej wytrzymałości fizycznej i psychicznej.
– Organizacja, determinacja, dostosowywanie się do tego, co robią inni wokół ciebie, posiadanie fizycznego ujścia. To podstępny sposób uczenia umiejętności życiowych – mówi Dana Debardelaben.
Co więcej, triathlon uczy umiejętności społecznych poprzez budowanie poczucia przynależności do grupy. Treningi, odbywające się zazwyczaj poza szkołą sprawiają, że dzieci wchodzą w interakcje z rówieśnikami spoza ich stałego otoczenia. Dzielona pasja pozwala na budowanie poczucia wspólnoty oraz zwiększa osobiste więzi w prawdziwy życiu.
Skutki pandemii
Crawford podkreśla – kryzys zdrowia psychicznego u dzieci występował już przed pandemią, jednak jej wybuch znacząco spotęgował oraz zaostrzył objawy lęku, smutku, drażliwości oraz zwiększył poziom odczuwanego stresu wśród najmłodszych.
Główną przyczyną pogorszenia się odczuwanego komfortu psychicznego był brak aktywności fizycznej oraz ograniczone interakcje i więzi społeczne. Nieustanne zamykanie placówek oraz nauka zdalna były dla wielu uczniów sporym wyzwaniem. Tym, co niepokoi jednak dużo bardziej, jest fakt, że po powrocie do nauki stacjonarnej spora część dzieci nie jest w stanie wdrożyć się z powrotem do systemu, w którym uczestniczyło przed pandemią.
– Nie obserwujemy fazy miesiąca miodowego, w której dzieci wracają do normalności. W rzeczywistości jest odwrotnie. Wiele dzieci było poza szkołą tak długo, że teraz jesteśmy w okresie dostosowania – powiedziała Crawford.
Bez zmian
W ubiegłym roku, podczas największego szczytu zachorowań w Stanach Zjednoczonych było więcej dzieci potrzebujących opieki w zakresie zdrowia psychicznego niż dostępnych świadczeniodawców. Dr Crawford stwierdziła, że w 2021 roku psychiatria dziecięca znalazła się w punkcie krytycznym.
Rok 2022 nie przyniósł jednak znaczącej poprawy. Problem niedostatecznej opieki psychologicznej, również w Polsce, zauważył m.in. Tadeusz Jędrzejczyk, dyrektor Departamentu Zdrowia Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego. W wywiadzie dla Pomorskie.eu przyznał, że jest za mało psychiatrów dziecięcych, psychologów oraz psychoterapeutów.
Zdrowy balans
Chociaż zadaniem ekspertów sport jest niepodważalnie jednym z najlepszych rozwiązań mogących poprawić stan psychiczny dzieci, to podkreślają oni fakt, że to dziecko samo musi kontrolować poziom i intensywność uprawianej dyscypliny.
Trenerzy Stolt i Debardenlaben zachęcają rodziców do słuchania swoich dzieci, jeśli chodzi o wyznaczanie celów i częstotliwość udziału w triathlonie. Zbyt mocne popychanie najmłodszych może spowodować nakładanie na nich dodatkowej presji związanej z koniecznością osiągania zadowalający wyników. Czasami nawet nieumyślne zachowania mogą przyczynić się do zwiększania odczuwanego niepokoju, zamiast do jego redukcji.
– Ważna jest troska o ogólną promocję zdrowia młodych ludzi. Aktywność fizyczna, zrównoważana dieta, odpowiedni wypoczynek i kontakt z przyrodą, ograniczenie czasu spędzanego w Internecie i wyeliminowanie wszystkich środków psychoaktywnych, to kluczowe elementy do utrzymania równowagi ciała i umysłu – mówi Tadeusz Jędrzejczyk.
ZOBACZ TEŻ: „Płakałam, przeklinałam, ale nigdy nie przestałam”. Natascha Badmann o treningu mentalnym w triathlonie
