Od autora:
Witam wszystkich.
Nie jest to mój pierwszy blog o tematyce sportowej. Przez ostatni ponad rok spełniałem się tutaj. Trudno się rozstać z tamtą stroną, więc jej nie usuwam – było by to conajmniej głupie. Wymyśliłem sobie, że będę publikował w dwóch miejscach moje skromne posty. Jeżeli ktoś będzie miał ochotę poczytać co działo się z moim trenowaniem przed dniem dzisiejszym to zapraszam na wyżej wspomniany blog. Dziekuję za uwagę i zapraszam do lektury.
Pozwoliłem sobie dla potrzeb wpisu parafrazować znane i lubiane przysłowie. Sprawa podstawowa mieć plan na cały dzień, gdy to jest sobota to już w ogóle trzeba mieć plan. Jeżeli to jest sobota numer dwa miesiąca lutego to wiadomo, że dochodzi kolejny czynnik komplikujący – druga kolejka Pucharu Sześciu Narodów. Proszę sobie wyobrazić, że dałem radę. Wszystko poukładane do samej 20 godziny. Doświadczony już nie raz wziąłem wszystkie zmienne dywersyfikujące pod uwagę … i się nie udało. Zgodnie z prawem Murphy’ego 'Jeśli wiesz, że coś może pójść źle i podejmiesz stosowne środki zapobiegawcze, to źle pójdzie coś innego’. Plan był bieganie 2h – po południu. Ubrany, gotowy do wyjścia zakładam buty, szukam rękawiczek – ups! Były tu. Mody wychodził z domu. Szybki telefon. Mam twoje rękawiczki. Stojąc w miejscu garmin sygnalizował przekroczenie pierwszej strefy tętna. Mówię sobie nie odpuszczę. Mam dwie godziny czasu – trenażer. Szybko rozłożyłem sprzęt. Wyszła fajna piramida – 1:20′ na rowerze. Mówię sobie zostało jeszcze 40′ nie zostawię tak tego czasu. Strefa zmian i jestem w ciuchach do biegania – nie całe 10′ i stoję przed domem gotowy do biegu. Rękawiczki? 30′ wytrzymałem w jesiennych chociaż było ciężko.
ps0. o zmianie jeszcze będę pisał – za mało tych zmian zrobiłem w życiu żeby się odzywać, ale coś mi się wydaję, że inny jestem 🙂
ps1. Piszę ten wpis w czasie meczu więc z dziennikarskiego obowiązku – Walia-Szkocja 27-13 [wynik końcowy]
