Waga a wzrost w Ironmanie. Ile kilogramów dźwigają najlepsi?

Jaka powinna być prawidłowa waga w Ironmanie? Czy muszę ważyć jak piórko, żeby osiągać dobre wyniki w triathlonie? To pytanie, które zadaje sobie niejeden amator. Przypominamy tekst, z którego dowiecie się, ile kilogramów „dźwigają” najlepsi. 

Teoretyczne obliczanie wagi startowej może być tylko i wyłącznie jednym z wielu punktów odniesienia i nie powinno stanowić jedynego i ostatecznego wyznacznika. Najlepszym przykładem jest tu Chris McCormack i Norman Stadler – zawodnicy, których masa ciała w stosunku do wzrostu wcale nie odzwierciedla średniej ogólnoświatowej wśród zawodników PRO.

Chris McCormack w jednym z artykułów dla magazynu „Triahlete” pisał:

„Najważniejszą rzeczą, której nauczyłem się na temat pilnowania wagi, to świadomość, że drastyczne zmiany powodują spustoszenie w organizmie. Sportowcy wytrzymałościowi lubią funkcjonować na tzw. „wadze poniżej progu zdrowia”, albo na końcu skali, ponieważ w pewnym okresie może to dać jakąś przewagę. Ale w konsekwencji płacisz za to zazwyczaj chorobą, kontuzją albo wypaleniem. Podobnie jak nasz organizm nie lubi pracować z nadwagą, to samo dotyczy niedowagi.”

Chris McCormack

ZOBACZ TEŻ: Jak uniknąć odwodnienia?

„Musisz być gruby w lipcu, żeby zwyciężyć w Konie w październiku” – Mark Allen

Kiedy Macca ścigał się na olimpijce, a więc był poniżej 30-tego roku życia, widział zależność, im szczuplejszy, tym szybszy. To proste do wytłumaczenia – jak pisze Macca – bo był młody, jego organizm silny, rozciągnięty, bardzo sprawy i taka zależność była zrozumiała dla dynamicznego i szybkiego dystansu krótkiego. Ale kiedy przyszedł czas zmiany i Macca zaczął ścigać się na długim dystansie, jego trener zasugerował, że waży on zbyt mało w porównaniu do rozmiarów swojego ciała: „Musisz dźwigać paliwo i dostarczać energię po 4 godzinach wysiłku. Jak chcesz to zrobić z pustym bakiem?”. Kiedy Macca zaczął startować w Ironmanie, spotkał się z Markiem Allenem, który powiedział mu:

– Musisz być gruby w lipcu, żeby zwyciężyć w Konie w październiku. Jesteś w gotowości startowej cały rok! Takie podejście nie da ci zwycięstwa na Hawajach, ani nie zagwarantuje długiej kariery triathlonisty.

Od lipca do zawodów na Hawajach są trzy miesiące, a Allen proponuje McCormackowi wagę misia?! Macca razem z zespołem zaczął szukać odpowiedniej masy ciała do Ironmana, a przede wszystkim optymalnej w okresie startowym i przygotowawczym. Jego startowa waga wynosiła 74,8kg przy wzroście 180cm. Kiedy zaczął przybierać kilogramy, okazało się, że wcale nie przeszkadza mu to odnosić sukcesów i uzyskiwać lepszych wyników w maratonie. W Roth przebiegł 42km w czasie 2:40, a ważył 76,6kg.

Co się wydarzyło, gdy Macca przytył?

Zazwyczaj po sezonie startowym Macca przybierał na wadze około 7 procent. Tym razem zdecydowali z trenerem, że będzie to około 8 procent. Wydłużyli również okres roztrenowania – niczym niedźwiedź zapadający w zimowy sen. Chris McCormack rozpoczyna przygotowania do sezonu 2005/2006, ważąc 82,5kg. Nigdy w swojej karierze zawodnika PRO nie ważył tak dużo! Zaczyna skupiać się na treningu na niskim tętnie, wysokiej objętości i sporej dawce treningu siłowego. Przychodzi sezon i Macca robi niewiarygodne rzeczy, ważąc o kilka kilogramów więcej. Wygrywa Ironman Australia z czasem maratonu 2:44:14, sięga po złoto w Challenge Roth łamiąc 8 h! A wszystko to ważąc 77,5kg (przy wzroście 180cm). W tym samym roku biegnie najszybszy maraton na Hawajach 2:47. Udowadnia, że wcale nie musisz ważyć jak piórko, aby osiągać dobre wyniki w Ironmanie.

Chris McCormack oraz Michael Raelert

Masa ciała to sprawa tak indywidualna, że wymyka się wszelkim schematom, szablonom i kalkulatorom. Faktycznie na świecie istnieje wiele różnych przeliczników i symulatorów.

W poszukiwaniu optymalnej wagi startowej

W poszukiwaniu różnych informacji na temat optymalnej wagi startowej do Ironmana, natknąłem się na wiele artykułów i analiz. Simon Ward na stronie The Triathlon Coach słusznie podkreśla, że ważniejszą od samej wagi jest analiza składu ciała i określenie wartości procentowej tkanki tłuszczowej. Zalecany przedział procentowy tkanki tłuszczowej dla zawodników w Ironmanie to 5-12% dla mężczyzn i 8-15% dla kobiet (Wilmore & Costill – ranges of relative body fat values for Male & female athletes in Triathlon pp365).

Ward podaje przykład zawodnika, który chce osiągnąć dolną wartość procentową tkanki tłuszczowej, czyli około 6%.

Wzrost zawodnika X = 178cm
Waga zawodnika X = 75kg
Aktualny % tkanki tłuszczowej zawodnika X = 10%
Masa tłuszczowa = waga (75kg) x 10% (0.1) = 7.5kg

Beztłuszczowa masa ciała = waga (75kg) – masa tłuszczowa (7.5kg) = 67.5kg

Jeżeli zawodni X chce osiągnąć 6% tkanki tłuszczowej to:
Beztłuszczowa masa ciała  (67.5kg) należy podzielić przez procent docelowej masy (czyli od 100% – 6% tkanki tłuszczowej):
67,5kg / 0.94 = 71.8kg

Waga w Ironmanie – zawodowiec zawodowcowi nierówny

Trzeba pamiętać, że każdy organizm funkcjonuje inaczej i optymalny poziom tkanki tłuszczowej w organizmie w stosunku do tzw. lean body mass będzie osobniczy. Bardzo słusznie Macca zauważył, że ważnym wskaźnikiem będzie samopoczucie zawodnika. A co jeśli porównamy te wszystkie teoretyczne założenia do danych statycznych topowych triathlonistów? Simon Ward podaje, że waga zawodników PRO w triathlonie w przeliczeniu kg/cm wysokości ciała, to statystycznie 0.35-0.40kg na 1cm wzrostu u mężczyzn i 0.32-0.34kg na 1cm u kobiet.

Pamiętajmy jednak o tym, że bezpośrednie porównywanie się do zawodników PRO nie do końca ma sens. Musielibyśmy porównać również ich typ budowy somatycznej: endomorficzny, mezomorficzny lub ektomorficzny (określają różną budowę kośćca, przemianę materii, tendencję do przybierania masy mięśniowej i tłuszczowej), procent tkanki tłuszczowej i co najważniejsze, mogłoby się okazać, że w twoim przypadku 2kg więcej oznacza lepiej, bo zapobiega powstawaniu kontuzjom, i po prostu lepiej się czujesz, co przekłada się na lepsze wyniki (patrz przypadek Macci).

 

3 typy sylwetki

ZOBACZ TEŻ: Najbardziej powszechne kontuzje biegaczy. Jak ich uniknąć? 

Ile ważą i mierzą najlepsi?

Land Heintzberger z IronworksMultisport.com i Simon Ward podają kilka przykładów, ale idą również o krok dalej, podając uśrednione wartości masy ciała do wzrostu w przeliczeniu funty do cali. Zamieniłem to wszystko na „nasz” system metryczny. Pierwszy z trenerów porównuje uzyskane dane zawodników z Ironmana do uśrednionych wartości zawodników ścigających się na dystansie olimpijskim. Przyjmuje się (jak wyżej), że wartości dla najlepszych zawodników oscylują wokół średnich: 0.38-0.41 kg/cm dla mężczyzn i 0.34-0.38 kg/cm dla kobiet. Bardzo wyraźnie odbiega od wszystkich dwukrotny Mistrz Świata z Hawajów Chris McCormack oraz Norman Stadler, co tylko potwierdza, że to bardzo osobnicza sprawa i nie ma czegoś takiego jak wzorcowa waga do wzrostu dla zawodników chcących osiągać bardzo dobre wyniki w triathlonie.

Ironman Hawaii 2001-2010

 zawodnik   wzrost   waga   kg/cm
 Tim Deboom  180cm  70kg  0.38
 Peter Reid  190cm  74kg  0.38
 Normann Stadler  180cm  75.7kg  0.42
 Faris al Sultan  178cm  71.6kg  0.40
 Chris McCormack  180cm  77.5kg  0.43
 Craig Alexander  180cm  68kg  0.37

Średnia: 0.396

MŚ ITU, dystans olimpijski 2001-2010

 zawodnik   wzrost   waga   kg/cm
 Peter Robertson  173cm  60kg  0.34
 Ivan Rana  173cm  61kg  0.35
 Bevan Docherty  188cm  70kg  0.37
 Daniel Unger  185cm  75kg  0.40
 Javier Gomez  175cm  68.5kg  0.39
 Alistair Brownlee  183cm  70kg  0.38

Średnia: 0.371

W tabeli poniżej znajdziecie dane zawodników i ich czasy w maratonie i pełnym IM. Pierwszych 10 zawodników to aktualne dane z Hawajów w kolejności zajmowanych miejsc. Dla 4 ostatnich zawodników wybrałem dane z innych startów w IM Hawaii.

 zawodnik   wzrost   waga   czas maratonu w IM  czas IM
 Sebastian Kienle  180cm  73kg  2:54:36  8:14:18
 Ben Hoffmann  178cm  71.5kg  2:51:25  8:19:23
 Jan Frodeno  193cm  74kg  2:47:46  8:20:32
 Andy Potts  188cm  77kg  2:48:18  8:21:38
 Cyril Viennot  179cm  74kg  2:51:55  8:22:19
 Nils Frommhold  188cm  76kg  2:52:45  8:22:29
 Tim Van Berkel  182cm  76kg  2:50:53  8:23:26
 Frederik Van Lierde  184cm  71kg  2:56:21  8:24:11
 Bart Aernouts  184cm  73kg  2:50:12  8:28:28
 Romain Guillaume  168cm  63kg  2:59:58  8:30:15
 Chris Lieto(2009)  182.8cm  72.5kg  3:02:35  8:22:56
 Andreas Raelert(2011)  182.8cm  72kg  2:47:47  8:11:07
 Michael Raelert(2012)  188cm  74kg 3:11:20  9:22:02
 Dave Scott(1989 Iron War)  182.8cm  73.5kg 2:41:03  8:10:13

Podsumowując, należy pamiętać, że czasami od czysto matematycznych wyliczeń ważniejsze jest samopoczucie i dodatkowe zmienne (np. pomiar mocy na rowerze).Te czynniki podpowiedzą, z jaką wagą startową ścigać się bez uszczerbku na sile, generowanej na rowerze mocy, a przede wszystkim dadzą nadzieję, że nie dopadnie żadna kontuzja czy choroba.

Źródła:

    1. http://eu.ironman.com/triathlon/events/americas/ironman/world-championship/results.aspx#axzz3HwGeGCtc
    2. http://triathlon.competitor.com/2013/05/nutrition/chris-mccormack-on-the-triathlete-weight-debate_74945
    3. http://www.ironworksmultisport.com/triathlon/triathlon-tips/height-to-weight-ratios-of-elite-male-triathletes/
    4. http://www.neilhammond.com/ironman/BMIAnalysis.htm
    5. http://triathlete-europe.competitor.com/2011/06/14/how-chris-mccormack-turned-weight-into-speed
    6. http://www.ironworksmultisport.com/triathlon/triathlon-tips/height-to-weight-ratios-for-2001-2010-ironman-hawaii-and-itu-olympic-distance-world-champions/
    7. http://www.livestrong.com/article/193006-ideal-weight-for-triathletes/
    8. http://thetriathloncoach.com/ttc-coaches/simon-ward/how-to-calculate-your-race-weight/
    9. https://triathletelife.wordpress.com/2013/03/23/ideal-racing-weight/
    10. http://www.joefrielsblog.com/2010/04/power-and-weight.html
    11. http://www.tri247.com/article_2936_Getting+to+racing+weight+for+triathletes.html?region_id&category=nutrition
    12. http://triathlon.competitor.com/2011/06/features/racing-weight-advice-from-history%E2%80%99s-heaviest-ironman-champion_31141

Powiązane Artykuły

Śledź nas

18,455FaniLubię
2,299ObserwującyObserwuj
434SubskrybującySubskrybuj

Najpopularniejsze