Norseman 2013 – 75

 Kolarski auto-catering.

Po uciechach biegowych wróciłem w ubiegłym tygodniu na rower. Obawiałem się braku sił, zwłaszcza na środowym treningu IC, ale było nieźle: udało się wyciągnąć średnią 33kph, chociaż – gdy grupka w pobliżu której jechałem zaczęła odjeżdżać – nie miałem siły lub głowy by ich utrzymać.

Inaczej było już w sobotę – 130km z przyzwoitym tempem 30kph (jest sporo podjazdów) – i swobodnie miałem siłę i przyspieszenie do samego końca, nawet na podjazdach. Częściowo pewnie lepsza dyspozycja była skutkiem wypoczynku, ale myślę, że i żywienie na trasie jakiś wpływ miało.

Po drodze zastanawiałem się – co jeszcze można wsuwać na szosie w czasie treningu? Podpowiedzcie, proszę, czym się ratujecie…

Z zainteresowaniem przeczytałem komentarz Łukasza o testach z częstotliwością przyjmowania żeli, ale… ja na treningach jednak z żeli nie chcę korzystać. Wiem już, że mój organizm dobrze je toleruje, a jednak spore koszty (kilkadziesiąt złociszy/trening), a przede wszystkim malutki napis (na 'moich’ Vitargo) „konserwowane sorbinianem potasu’ kierują mnie ku bardziej naturalnemu żywieniu.

Z przyzwyczajenia już wsuwam banany, daktyle,  czasem kandyzowane morel e i ew. figi. Strasznie to lepkie, ale wchłania się i siły dodaje.  Z napojów: izotonik (multipower), vitargo, cola (podpatrzona u Sylwasa i bardzo miło uspokajająca żołądek), jeśli po drodze trzeba dokupić – to jeszcze woda.

I tyle mojego jadłospisu. Co jeszcze można dodać? Kiedyś brałem kanapkę, ale to wymagało postoju i wybijało z rytmu. Jeśli macie jakieś sugestie – proszę o przekazanie. Przyda się i na długich treningach i na zawodach w Norge, gdzie na odcinku kolarskim obowiązuje zasada „żywcie się sami’ 🙂

.

 W temacie największych auto-bufetów: rekordzistę widziałem chyba w ubiegłym roku w Borównie. Pewien Brytyjczyk miał na ramie przymocowane 24 tubki żelu –  i najczęściej fotografowany w strefie zmian rower :-).