Tokijska zima…

W tym tygodniu wróciłem na basen. Przez ostatni miesiąc prawie nie pływałem, bo skupiałem się na siłowni, rowerze i bieganiu. Wiem, że siłownia i trening na masę ma niewiele wspólnego ze sportami wytrzymałościowymi, ale postanowiem że przez zimę trochę 'urosnę’, żeby mieć więcej siły i … jakoś wreszcie wyglądać 😉

W Tokio zima za oknem na całego…

W Tokio praktycznie nigdy nie pada śnieg. Co najwyżej parę płatków i już jest to wielkie wydarzenie. Nici z białych świąt…

Rano wstaję o 7:00 i prawie codziennie niebo jest bezchmurne. Rano jest około 5 stopni, ale na słońcu jest znacznie cieplej. Dziś rano wstałem i przebiegłem 10 km wzdłuż rzeki Kurome, która znajduje się jakieś 900 metrów od mojego domu. Jednak dobrze jest mieszkać daleko od centrum Tokio. Mam tu idealne miejsce do biegania.

Żwirowa ścieżka ciągnie się po obu stronach rzeki na długości około 4 km. Już mam swoją ulubioną 5 km pętlę, która pokonuję na każdym treningu. Ścieżka jest podzielona na odcinki, które zostały dokładnie zmierzone, a całość umieszczona na mapie, która wisi na tablicy przy rzece. Czasem jak pogoda jest dobra i nie ma dużego zanieczyszczenia powietrza, to widać w oddali góry. Wciąż wypatruję najwyższej góry Japonii, góry Fuji, ale jeszcze jej z tego miejsca nie dojrzałem.

Taka dobra pogoda do biegania potrafi człowieka rozpieścić. W Polsce, gdy nadejdzie jesień a potem zima, zaciskałem zęby i wychodziłem mimo deszczu, śniegu, lodowatej temperatury. Tutaj, na razie, to mi nie grozi, a mimo to czasem rano trudno mi wstać na poranny jogging. Ostatnio jednak muszę przespać około 8 godzin, żeby się zregenerować po treningach i siłowni. Inaczej nie potrafię wstać z łóżka.

Dzisiaj do biegania dorzuciłem łącznie 40 km na rowerze na uniwerek i z powrotem do domu oraz wieczorny basen z dwójką Japończyków z mojego klubu triathlonowego.

Z chęcią będę odpowiadał na wasze pytania dotyczące triathlonu/ biegania w Japonii oraz na sprawy nie związane ze sportem 🙂 Pytajcie śmiało w komentarzach.